
Drezno to idealne miasto na weekendowy wypad. Romantyczne, kolorowe, zielone, historyczne i jednocześnie nowoczesne. Nie za małe, ale też niezbyt duże i niesamowicie różnorodne. Majestatyczna barokowa architektura i budynki z czasów NRD, ogromne wypielęgnowane parki i street art – to wszystko jest w Dreźnie.
Drezno w pełni zasłużenie nazywane jest perłą baroku i Florencją Północy. Architektura, przyroda i dziedzictwo kulturowe są znane i cenione na całym świecie. To jedno z piękniejszych niemieckich miast. Nie zmieniły tego kręte losy historii i zniszczenia wojenne, choć z pewnością zabytki w tym mieście byłyby jeszcze liczniejsze, gdyby nie II wojna światowa. Miasto zostało praktycznie zniszczone podczas bombardowania w 1945 roku i zostało dosłownie odbudowane z popiołów. Teraz przybywając do Drezna możemy cieszyć się owocem pracy setek architektów, budowniczych i historyków sztuki, którzy krok po kroku przywracali miastu dawną świetność. Opera Sempera , Frauenkirche i Szwajcaria Saksońska co roku przyciągają do Drezna i okolic ponad sześć milionów turystów.








Położenie
Drezno położone jest w południowo-wschodniej części Saksonii, graniczącej zarówno z terytorium niemieckim (Bawaria, Turyngia, Saksonia-Anhalt, Brandenburgia), jak i z terytorium polskim i czeskim.
Stolica Saksonii rozciąga się i liczy ponad pół miliona mieszkańców. Drezno jest zintegrowane z międzynarodową siecią transportową i można do niego dojechać ze wszystkich kierunków pociągiem, samochodem lub samolotem.
Miasto rozciąga się po obu brzegach Łaby na obszarze 328 km2 i jest osadzone u podnóża Rudaw Wschodnich, Łużyckiej Płyty Granitowej oraz Gór Piaskowcowych stanowiących o uroku okolic stolicy Saksonii. Pod względem powierzchni Drezno zajmuje 4 miejsce wśród miast niemieckich po Berlinie, Hamburgu i Kolonii.
Drezno z 62% lasów i terów zielonych, jest jednym z najbardziej zielonych miast w Europie. Łaba wije się przez miasto na długości 30 kilometrów. Na terenie miasta znajdują się 3 rezerwaty przyrody i 11 Obszarów Chronionego Krajobrazu oraz 112 pomników przyrody. Położony 383 m n.p.m. Triebenberg jest najwyższym punktem Drezna.
Krótka historia Drezna
Szacuje się, że Drezno zostało założone w 1173 roku, chociaż znaleziono ślady osadnictwa prehistorycznego sprzed ponad 7 000 lat. Jeden z pierwszych etapów świetności Drezna przypada na połowę XVI wieku, kiedy ród Wettinów uzyskał godność elektoratu, a Saksonia stała się jednym z najważniejszych protestanckich państw Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Po wojnie trzydziestoletniej, około 1694 roku, wraz z panowaniem Fryderyka Augusta, znanego jako August II Mocny, Drezno osiągnęło szczyt swojego rozkwitu. Większość znakomitych budowli barokowych, które dziś rozsławiają miasto, pochodzi z tego okresu.
Najbardziej znaczące wydarzenia w późniejszych stuleciach były naznaczone tragedią. Oblężenia Prus, konfrontacje z Francją i pożary mniej lub bardziej przyczyniały się zniszczeń w mieście, ale najcięższe w skutkach było niewątpliwie fatalne bombardowanie Drezna. Atak przeprowadzony przez wojska alianckie między 13 a 15 lutego 1945 roku obrócił w gruz historyczne centrum miasta i pochłonął około 25 000 ofiar. Niektóre kultowe budynki zostały odbudowane, ale inne zostały utracone na zawsze.

Gdzie spać w Dreźnie?
Drezno jest idealnym miastem na weekend. Przy wyborze miejsca do spania najważniejsza jest jego lokalizacja. Zwykle staramy się wybierać noclegi blisko centrum miasta, bo to oszczędza dużo czasu i sprawia, że w więcej miejsc udaje się dotrzeć na piechotę. Większość atrakcji Drezna znajduje się właśnie w jego centrum.
Podczas weekendu, który spędziliśmy w Dreźnie nocowaliśmy w słynącym z podejścia pro-rodzinnego hostelu A&O Dresden Hauptbahnhof, niedaleko głównego dworca kolejowego. Lokalizacja hostelu jest znakomita – do Starówki zaledwie 15 minut spacerkiem. W zasadzie wszędzie blisko, a mimo centralnego położenia okolica jest spokojna i cicha.
Hostel to świetny pomysł na tani nocleg, szczególnie jeśli przyjeżdżamy tylko na kilka dni. Wiele osób unika hosteli na rzecz hoteli, ponieważ nie do końca rozumieją, czym jest hostel. Hostel, najczęściej kojarzy się z zaniedbaną noclegownią. Ten stereotyp powinno się jak najszybciej wymazać z pamięci. Standard nowoczesnych hosteli, wygląd i funkcjonalne wyposażenie coraz częściej przypomina obiekty hotelowe.
Nasz ładny, czysty, duży i fajnie urządzony pokój rodzinny z łazienką okazał się idealnym miejscem na nocleg. Dzieciom oczywiście najbardziej podobały się kolorowe łóżka piętrowe. Hostel posiada własny parking, więc o auto nie musieliśmy się martwić. Dzień rozpoczynaliśmy od śniadania w formie bufetu. Wybór produktów był naprawdę ogromny. Każdy znalazł coś dla siebie. Wszystko bardzo dobre, urozmaicone, a do tego przepyszna kawa.








Parkingi w Dreźnie
Najlepszym sposobem na dotarcie do Drezna jest własne auto. Byliśmy zaskoczeni jak łatwo porusza się po mieście. Od zjazdu z autostrady do centrum miasta dojechaliśmy w ok 15 minut i to w piątkowe popołudnie!
Poszukiwanie wolnego miejsca parkingowego w centrum miasta zwykle kosztuje nas dużo nerwów. Okazuje się, że w Dreźnie może to być naprawdę relaksujące. W bezpośrednim sąsiedztwie głównych atrakcji turystycznych znajduje się mnóstwo miejsc parkingowych. Praktycznie co kilkanaście metrów można natknąć się na elektroniczny znak kierujący na najbliższy parking. W większości są to olbrzymie parkingi podziemne zlokalizowane bezpośrednio pod najważniejszymi zabytkami Drezna.



Bardzo wygodnym rozwiązaniem jest spis wszystkich miejsc parkingowych, którym można znaleźć na stronie:
https://www.dresden.de/de/stadtraum/verkehr/auto/parkinformationssystem.php
Strona działa online, dzięki czemu z łatwością możemy sprawdzić na którym parkingu znajdziemy wolne miejsca i ile zapłacimy za parking.
Większość parkingów w centrum ma maksymalną dzienną stawkę, więc nie ma znaczenia, czy parkujemy na 4, czy 20 godzin, nadal płacimy tyle samo.
Przykładowe ceny na parkingach w centrum miasta:
Parking podziemny Frauenkirche / Neumarkt
- pierwsza rozpoczęta godzina 2,30 euro
- każda dodatkowa godzina lub jej część 2,50 euro
- maksymalna stawka dzienna 25,00 euro
Parking Centrum – Galerie
- pierwsza godzina 1,50 euro
- każda kolejna godzina 1,50 euro
- opłata dzienna 7,50 euro
Parking podziemny City Center przy głównym dworcu kolejowym – Dresden Hauptbahnhof
- 1,50 euro za godzinę lub jej część
- maksymalna stawka dzienna od poniedziałku do soboty 10,00 euro
- maksymalna stawka dzienna w niedziele i święta 6,00 euro
Udało nam się też znaleźć miejsca parkingowe na parkingu naziemnym bezpośrednio przy Zamku Rezydencyjnym i pod Mostem Carolabrücke za 6,00 euro za dzień!
Warto wciąć pod uwagę zaparkowanie auta po przeciwnej stronie Łaby, dzięki czemu można zaoszczędzić kilka euro, a dodatkowo cieszyć się krótkim spacerem przez most z widokiem na Stare Miasto.
Drezno na weekend – Zwiedzanie największych atrakcji turystycznych Drezna
Na szczęście dla turystów najważniejsze zabytki Drezna są skoncentrowane w dwóch obszarach miasta oddzielonych Łabą: Altstadt (Stare Miasto) i Neustadt (Nowe Miasto). Większość zabytkowych budynków i interesujących miejsc znajduje się w Altstadt, więc jeśli chcesz odwiedzić Drezno w jeden dzień, najlepiej jest zacząć od tej części miasta i przekroczyć rzekę, jeśli masz dość czasu. Warto przynajmniej przejść przez most, aby zrobić najlepsze zdjęcia panoramy miasta. Centralnym rynkiem Drezna jest Altmarkt, otoczony pięknymi zabytkowymi budynkami. Drezdeński Altmarkt najpiękniejszy staje się w grudniu, kiedy słynny Drezdeński Striezelmarkt, czyli jarmark bożonarodzeniowy zwiastuje okres Bożego Narodzenia.
Stare miasto można zwiedzać pieszo. Warto zanurzyć się w ekscytującej historii miasta i cieszyć się barokową atmosferą „Florencji Północy”, spacerując alejkami między kościołami i pałacami.








10 miejsc, które warto zobaczyć w Dreźnie
Kościół Marii Panny (Frauenkirche)
Najbardziej znanym zabytkiem Drezna jest Frauenkirche, czyli Kościół Marii Panny. Świątynia majestatycznie wznosi się pośrodku drezdeńskiego Neumarkt i nie można jej przeoczyć. Ikoniczna kamienna kopuła kościoła, sięgająca 91 metrów, jest jednym z symboli Drezna. Żadna drezdeńska pocztówka nie jest kompletna bez zdjęcia tego kościoła luterańskiego. Barokowy kościół zbudowany na polecenie elektora Saksonii Augusta Mocnego w latach 1726-1743 stał się bolesną ofiarą nalotu samolotów alianckich 13 lutego 1945 roku, który bezlitośnie zniszczył większość Drezna. Jednak kosztem olbrzymiego wysiłku i nakładów finansowych kościół odbudowano od podstaw do pierwotnej formy, nawet częściowo przy użyciu oryginalnych kamiennych bloków. Kamienie użyte do rekonstrukcji ze ścian pierwotnej świątyni wyróżniają się ciemnymi plamami na jaśniejszym tle. Odbudowę zakończono w 2005 roku, a budowla sakralna ponownie zajęła swoje miejsce jako symbol Drezna i jeden z najpiękniejszych kościołów w Niemczech.
Kościół Marii Panny jedną z największych budowli z piaskowca na świecie, a jego kopuła jest największą w Europie Środkowej.
Na wysokości 67 metrów znajduje się taras widokowy z panoramicznym widokiem na Drezno i okolice.








„Orszak książęcy” (Fürstenzug)
„Fürstenzug” czyli „Orszak książęcy” jest jednym z symboli Drezna. Trudno się temu dziwić, ponieważ ten imponujący obraz ścienny, wykonany przez Wilhelma Walther w latach 1872-1876, liczy sobie 101 metrów długości. Składa się on z około 24 000 płytek ze słynnej miśnieńskiej porcelany i jest największym muralem wykonanym z tego cennego materiału na świecie. Obraz zdobi zewnętrzną ścianę gmachu „Langer Gang” ograniczającego od północy dziedziniec dawnego średniowiecznego kompleksu królewskiej rezydencji w Dreźnie. Obraz przedstawia książęcą procesję dynastii Wettynów, która rządziła Saksonią od XII do początku XX wieku. Nazwa Fürstenzug pochodzi od przedstawionych na nim osób. Oprócz władców saksońskich znajdują się na nim wizerunki szlachty, dowódców wojskowych, naukowców, artystów i innych ważnych postaci związanych z książęcą rodziną. Już w okresie renesansu, w drugiej połowie XVI wieku, znajdował się tu mural, który przedstawiał przybyłym do miasta gościom procesję ludów świata. Obecna wersja powstała w 1907 roku.
Orszak książęcy jest przedstawiony jak gobelin. Wygląda jakby utrzymywany był na miejscu za pomocą okrągłych guzików u góry, a frędzle zwisają u dołu.





Katedry Świętej Trójcy (Hofkirche)
Przechodząc ulicą Augustusstraße wzdłuż ściany z malowidłem „Orszak książęcy” docieramy do Hofkirche, czyli Katedry Świętej Trójcy. Podczas bombardowania Drezna ta barokowa katedra również została zniszczona, a jej odbudowa trwała do połowy lat 60-tych. Wyróżnia się ona imponującymi rozmiarami, zdobieniami na zewnętrznych balustradach oraz panteonem dawnych królów i elektorów Saksonii.
Katedra Świętej Trójcy ma 83 metry wysokości, a jej fasadę zdobi 78 posągów postaci z Biblii. Z zewnątrz dość ponury budynek, wewnątrz bardzo jasny i przestronny. To największa świątynia w regionie i grobowiec dynastii Wettynów, władców Saksonii, w którym pochowanych jest 49 osób. Również w kościele, w miedzianej kapsule, przechowywane jest serce Augusta Mocnego, pochowanego w Krakowie.








Przed katedrą znajduje się pomnik Króla Augusta i budynek Pałacu Sprawiedliwości.



Katedra znajduje się na Theaterplatz wraz z dwoma innymi miejscami, które trzeba zobaczyć. Z jednej strony fascynująca Semper Opera House, po drugiej stronie placu – barokowy pałac Zwinger
Opera Sempera (Semperoper)
Na szczególną uwagę zasługuje Opera Sempera – jedna z najstarszych i najsłynniejszych oper w Niemczech. Uchodzi za jedną z najlepszych w Europie pod względem wyposażenia technicznego i akustyki.
Pierwszy oryginalny budynek z 1841 roku zaprojektowany przez Gottfrieda Sempera spłonął, a drugi, jak można było sobie spodziewać, został zburzony podczas II Wojny Światowej. Trzeci budynek, zbudowany według tego samego projektu co jego poprzednik, został ponownie otwarty w 1985 roku.
Wskazówka: po lub przed wizytą na Theaterplatz warto przejść się przez Most Augusta – stąd można zobaczyć zapierającą dech w piersiach panoramę drezdeńskiej starówki.








Pałac Zwinger
Zespół pałacowy Zwinger to perła saksońskiego baroku, siedziba władców i kulturalne centrum stolicy Saksonii. Zespół architektoniczny zbudowany w latach 1710-1728 na polecenie elektora Saksonii Augusta Mocnego.
Wraz z jego rozległym wewnętrznym dziedzińcem i przyległym ogrodem to miejsce idealne na długi spacer. W przeszłości budynek pełnił głównie funkcje reprezentacyjne i stanowił część murów miejskich. Cały kompleks jest wspaniałym dziełem sztuki. Na dziedzińcu pomiędzy budynkami i podwyższonymi tarasami widokowymi w stylu barokowym znajdują się cztery fontanny. Wszystko jest stylowo czyste, mocne i majestatyczne, ale z wyczuciem szczegółów.
W samym Zwingerze obecnie znajdują się muzea i zbiory sztuki. Dwa skrzydła kryją słynną kolekcję porcelany. Budynek naprzeciwko służy jako muzeum matematyczno-fizycznych eksponatów. Punktem kulminacyjnym jest Galeria Obrazów Starych Mistrzów z pracami m.in. Raphaela, Tycjana, Rembrandta, Dürera, Van Eycka, El Greco czy Velázqueza.




















Zamek Rezydencyjny (Residenzschloss)
Tuż obok Pałacu Zwinger znajduje się jeden z najważniejszych zamków i jedna z najstarszych budowli Drezna – renesansowy Zamek Rezydencyjny. W XVI wieku renesansowy budynek był rezydencją elektorów z rodu Wettinów. Obecny zamek ma 800-letnią tradycję. Już w wieku XII znajdował się tutaj niewielki zamek. W 1382 roku powiększono rezydencję. W XV wieku zamek miał już cztery skrzydła. Do roku 1918 służył księciom elektorom i królom Saksonii jako siedziba rządu. Charakterystyczną cechą budynku jest mieszanka różnych stylów architektonicznych, od baroku po neorenesans.
W wyniku bombardowań w czasie II wojny światowej z zamku pozostały tylko mury. Odbudowa rozpoczęła się w latach 60-tych i zakończyła się dopiero w 2013 r. Obecnie mieści się w nim kompleks muzealny, w skład którego wchodzi Sala Historyczna, kolekcja biżuterii Green Vault, Gabinet Numizmatyczny, zbiór grafik, rysunków i fotografii, a także Zbrojownia ze słynną Salą Turecką. Ponadto istnieje biblioteka sztuki z około 260 tysiącami tomów literatury dotyczącej historii sztuki.





Tarasy Brühla (Brühlsche Terrasse)
Pełen wrażeń dzień warto zakończyć na tarasach Brühla w centrum starego miasta, nad brzegiem Łaby. Prowadzą na nie ogromne schody. Tarasy Brühla mają 500 metrów długości i biegną od mostu Augustusbrücke do mostu Mostu Carolabrücke.
Promenada z pięknym widokiem na nabrzeże, tutaj nieco zakręca, dzięki czemu można zobaczyć wszystkie ważne budynki Starego Miasta i panoramę Nowego Miasta po drugiej stronie rzeki. Dzięki temu widokowi taras zasłużył na przydomek „Balkon Europy”.
To rewelacyjne miejsce na spacery i robienie dobrych zdjęć. Tuż przy nim znajduje się budynek Akademii Sztuk Pięknych, który jest częścią charakterystycznego obrazu panoramy miasta na zdjęciach wykonanych z drugiej strony rzeki.
Nie można wyobrazić sobie lepszego miejsca na podziwiane zachodu słońca nad brzegiem Łaby niż Tarasy Brühla.











Dzielnica Neustadt
Kiedy po zmroku w zaułkach starego miasta robi się ciszej, a muzea zamykają swoje bramy, życie zaczyna się po drugiej stronie Łaby. Drezno Neustadt to popularna dzielnica mieszkaniowa dla studentów i młodych rodzin, oraz miejsce, w którym tętni życie nocne.
Neustadt to nie tylko jedzenie, picie i muzyka, spacerując po ulicach, można odkryć wiele interesujących budynków, z których część jest ozdobiona wspaniałymi graffiti. 20 lat temu artyści postanowili ożywić obskurne dziedzińce Neustadt między ulicami Görlitzer Strasse i Alaunstrasse. Tak powstało pięć odmiennie zaprojektowanych dziedzińców – Dziedziniec Żywiołów, Dziedziniec Wróżek, Dziedziniec Światła, Dziedziniec Metamorfozy i Dziedziniec Zwierząt.
Fasady domów ozdobione są różnokolorowymi motywami i malowidłami, z których najbardziej wyrazistym jest surrealistyczny grający dom – Hof der Elemente, znany również jako Dziedziniec Żywiołów. Już sama fasada mieniąca się w odcieniach błękitu i turkusu, przyciąga oczy turystów. Zarówno elewacje w kolorze żółtym, jak i niebieskim oraz rury deszczowe w szczególny sposób przedstawiają żywioły, tworząc wyjątkową atmosferę, zwłaszcza podczas deszczu. Szerokie rynny i leje o różnych kształtach, przypominające instrumenty dęte, pokrywają całą fasadę budynku. Kiedy pada deszcz i ta woda wpada w rynny, słychać dziwną blaszaną „muzykę”. Dopełnieniem wszystkiego są sklepy z pamiątkami i kawiarnia.































Drezdeńska kolej podwieszana (Schwebebahn Dresden) i Blaues Wunder
Jadąc kilka kilometrów w górę rzeki Łaby w kierunku południowo-wschodnim, prędzej czy później natrafisz na most Blaues Wunder – potoczna nazwa Mostu Loschwitzkiego w drezdeńskiej dzielnicy Loschwitz. Konstrukcja stalowo-dźwigarowa, zbudowana w latach 1891–1893 w celu połączenia dzielnic Loschwitz i Blasewitz, była uznawana za cud techniki. Most swoją nazwę „Blaues Wunder” (Błękitny cud) zawdzięcza jasnoniebieskiej farbie.
Ze względu na wspaniały widok na dolinę Łaby, stoki w Loschwitz zawsze były jednym z ulubionych obszarów mieszkalnych Drezna.
Zaraz za mostem po stronie Loschwitz znajduje się drezdeńska kolej podwieszana, która prowadzi na tzw. Balkon drezdeński, z którego rozciąga się wyjątkowy widok na miasto i dolinę Łaby.
Kolej linowa Schwebebahn, czyli „pływający pociąg”, została zaprojektowana przez Eugena Langena i oddana do użytku w 1901 roku, co czyni ją najstarszą koleją podwieszaną na świecie. W drodze z Loschwitz do Oberloschwitz kolejka biegnie po prawie 900-metrowym torze, podtrzymywanym przez 33 wsporniki i pokonuje różnicę wysokości 84 metrów. W cztery i pół minuty zabiera pasażerów do punktu widokowego „Schoene Aussicht”. Na górnej stacji można zwiedzić maszynownię i wystawę dotyczącą historii transportu.





























Zamek Albrechtsberg (Schloss Albrechtsberg)
Oprócz pięknej starówki Drezno oferuje wiele atrakcji położonych z dala od znanych szlaków turystycznych. W tym położony na prawym brzegu Łaby, piękny i reprezentacyjny Zamek Albrechtsberg, zbudowany w XIX wieku.
Zamek Albrechtsberg ma ciekawą historię. W połowie XIX wieku było to miejsce zwane Winnicą Findlatera, na terenie którego znajdowała się posiadłość i ogrody. 7 hrabia Findlater, James Ogilvy, który był właścicielem winnic, zbudował dwór jako swoją rezydencję z widokiem na rzekę Łabę. Zmarł, zanim dom został ukończony. Johann Gabriel Krebs kupił dom i przekształcił go w restaurację, która miała wielu znanych klientów, takich jak kompozytor Richard Wagner i architekt Gottfried Semper.
Książę Pruski Albert, młodszy brat króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, wybrał dwór na swoją rezydencję, gdy został zmuszony do opuszczenia Prus za poślubienie pani niższego stopnia. Nowy właściciel, odrestaurował budynek w stylu późnoklasycystycznym. Prace zakończono w 1854 roku. Do wystroju wnętrz wykorzystano marmur, drewno i biały piaskowiec. Zmianie uległ również ogród otaczający budynek. Ułożono zakrzywione aleje, wzniesiono mosty, stworzono stawy i wodospad. Spadkobiercy księcia byli właścicielami zamku przez długi czas, ale w 1925 roku przeszedł na własność miasta Drezna, a w 1977 roku został uznany za pomnik historii i czyniono starania, aby przywrócić mu dawną świetność. Wokół trzykondygnacyjnego zamku z szarego kamienia z narożnymi wieżami rozciąga się park. Przez cały okres swojego istnienia pomieszczenia zamku Albrechtsberg służyły różnym celom. Obecnie znajduje się tu prywatna szkoła hotelarska i gastronomiczna oraz sale konferencyjne i kongresowe. W zamku odbywają się wystawy, konferencje, w salach odbywają się przyjęcia weselne.

















Przy okazji wizyty w Saksonii warto też odwiedzić położoną zaledwie 35 km od Drezna w Parku Narodowym Szwajcarii Saksońskiej Twierdzę Königstein – jeden z najpiękniejszych fortów skalnych w Europie oraz Bastei – wspaniałą formację skalną skąd otwiera się jeden z najlepszych widoków na Saską Szwajcarię.
Na koniec zapraszam do obejrzenia galerii zdjęć z Drezna.
Mam nadzieję, że udało mi się dostarczyć wielu przydatnych informacji na temat Drezna i jego atrakcji. A może masz też wskazówkę lub dwie? Podziel się w komentarzu!
Spodobał Ci się artykuł – polub, udostępnij, zostaw komentarz. Będzie mi bardzo miło!
Bardzo ciekawy i przydatny artykuł. Bardzo Wam dziękuję! Wybieram się do Drezna w czasie Majówki i już się nie mogę doczekać. Pozdrawiam!