Torfowisko pod Zieleńcem | Dojazd, zwiedzanie, informacje praktyczne - PHOTO-TRAVEL

Torfowisko pod Zieleńcem - zwiedzanie, ceny, jak dojechać, z wózkiem, parking, informacje praktyczne

Torfowisko pod Zieleńcem to miejsce, w którym człowiek styka się z niemal nietkniętą przyrodą. Tajemnicze i niedostępne przestrzenie hipnotyzują magią. Wędrówka przez serce bagiennej przyrody pozwala się odprężyć i zrelaksować.

Rezerwat Torfowisko pod Zieleńcem

Położony na zachodnim zboczu Bieśca, na wysokości 760 m n.p.m., w samym sercu Gór Bystrzyckich, rezerwat Torfowisko pod Zieleńcem zajmuje powierzchnię 232 ha, z czego większość stanowią lasy. Utworzono go głównie dla zachowania i ochrony naturalnego torfowiska wysokiego z udziałem kosodrzewiny, z bogatą roślinnością i stanowiskiem reliktowej brzozy karłowatej. Rezerwat wchodzi w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Bystrzyckich i Orlickich i jest chroniony w ramach sieci Natura 2000.

Co to są torfowiska?

Torfowiska, mokradła i bagna – już ich nazwy wydają się kojarzyć się z mitem i tajemnicą. Z powodu braku tlenu mogą gromadzić ogromne ilości materii organicznej, która nie do końca się rozkłada. Nazywa się to torfem. Torfowiska zawierają około 25% światowych zasobów węgla w glebie. Nieźle jak na ekosystem, który zajmuje zaledwie 3% powierzchni lądowej planety.

Torfowiska kształtują się od kilku tysięcy lat i odgrywają ważną rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej. Z powodu nadmiaru wody rośliny torfowiskowe nie rozkładają się, lecz tworzą torf, który zatrzymuje jeszcze więcej wilgoci. Magazynują i oczyszczają olbrzymie ilości wody, a przez zatrzymywanie węgla w torfie ograniczają ocieplanie się klimatu. To doskonałe miejsce do podziwiania różnorodności biologicznej przyrody. Znalazło tu schronienie wiele rzadkich gatunków roślin i zwierząt.

Torfowisko pod Zieleńcem to jedno z najstarszych torfowisk, jakie wykształciły się w Sudetach po okresie ustąpienia ostatniego zlodowacenia. Jego wiek ocenia się na 7600 lat, a miąższość torfu w najgłębszych miejscach osiąga nawet 8,5 metra.

Kiedy zwiedzać torfowisko pod Zieleńcem?

Miejsce to oferuje zwiedzającym nieskończoną otchłań wrażeń o każdej porze roku.

Wiosną (od marca do maja), kiedy kwitnie wełnianka, jej kwiaty pokrywają torfowisko białym puchem. Czerwonawe rozety drapieżnej rosiczki leżą na powierzchni torfowca, czekając na małe owady.

Latem bagno pokryte jest mchami torfowcami, tworząc miękki, puszysty dywan o przeróżnych odcieniach.

Jesienią torfowiska, jak i otaczający je las mienią się ciepłymi kolorami.

Zwiedzanie Torfowiska pod Zieleńcem

Nadleśnictwo Zdroje dążąc do zachowania różnorodności biologicznej tego obszaru, a jednocześnie stwarzając dogodne warunki dla jego rozwoju utworzyło ścieżkę edukacyjną, pomagającą ukierunkować przepływ zwiedzających w taki sposób, aby nie szkodzić przyrodzie.

Zwiedzanie torfowiska jest bezpłatne. Trasa zaczyna się przy szosie, gdzie znajduje się pierwsza tablica informacyjna. Tuż przy rezerwacie znajduje się niewielki parking. Licząca ok. 3 kilometrów ścieżka edukacyjna prowadzi nie tylko przez niezwykle piękny las, ale także przez imponujące torfowisko. Przejście całego rezerwatu zajmuje około 1-1,5h. Najdłuższa część ścieżki poznawczej wije się leśną ścieżką. Zielony, łatwy szlak, prowadzi z parkingu, przez las, aż do serca torfowiska. Początek szlaku jest dość stromy, ale można udać się na torfowisko nieco dłuższą, za to zdecydowanie łagodniejszą drogą przez las. Droga ta w 100% nadaje się na wędrówkę z wózkiem.

Choć wygląd na to nie wskazuje, woda nadaje się do picia. Brunatny kolor wody wypływającej z rezerwatu pochodzi od kwasów humusowych, wypłukiwanych gdy woda z opadów przesącza się przez warstwy torfu.

Na terenie rezerwatu znajdowała się drewniana wieża widokowa, ale w 2020 roku została rozebrana. Podobno ma powstać nowa wieża w nieco innej lokalizacji.

Ostatni odcinek szlaku biegnie przez trudno dostępne tereny podmokłe. Aby dać niepowtarzalną okazję do spacerów w wyjątkowej przyrodzie, a zarazem zapewnić bezpieczeństwo, zarówno odwiedzającym, jak i cennym gatunkom roślin i zwierząt, które żyją na torfowisku, zainstalowano tutaj drewniany pomost. Pozwala on lepiej poznać i zrozumieć tajemniczy i fascynujący świat torfowisk.