Położony w północno-zachodniej części Wrocławia, po prawej stronie Odry, Las Osobowicki to miejsce kojarzone przede wszystkim ze spokojem i zielenią. Ze względu na swoje walory, dogodne położenie i gęstą sieć alejek, jest on doskonałym miejscem rekreacji i aktywnego wypoczynku mieszkańców Wrocławia.
Lasu Osobowicki to nie tylko teren rekreacyjny, ale również miejsce o bardzo bogatej historii. Mało kto wie, że w tej okolicy w warownych grodziskach tętniło życie na długo przed narodzinami Wrocławia. Widocznymi dziś śladami z przeszłości są np. pozostałości po średniowiecznych grodziskach, a także umocnieniach z czasów II wojny światowej.
Na terenie Lasu Osobowickiego znajdują się ruiny dwóch grodzisk pochodzących sprzed 2,5 tys. lat. Pierwsze z nich odkryto w 1919 r. na Kaplicznym Wzgórzu, drugie, odnalezione w 1859 r. – znajduje się na na drugim skraju lasu – w rejonie wzgórza znanego jako Szwedzki Szaniec.
Pierwsze ślady człowieka na terenie dzisiejszego Lasu Osobowickiego sięgają neolitu, czyli epoki kamienia (4500-1800 p.n.e). W epoce brązu (1500-700 p.n.e) na Osobowicach znajdowało się największe skupisko ludności wokół dzisiejszego Wrocławia. Na wzgórzu istniała osada obronna o charakterze prawdopodobnie religijno-kultowym ze znajdującym się u podnóża cmentarzyskiem ciałopalnym.
22 IV 1257 na mocy dokumentu wystawionego przez Księcia Henryka III (syna Henryka Pobożnego i Księżnej Anny) właścicielkami Osobowic wraz ze wzgórzem, na którym od niepamiętnych czasów na starym dębie zawieszona była Figurka Matki Bożej, zostały Siostry Klaryski. To na tym wzgórzu modlił się o przywrócenie zdrowia organista z Kościoła p.w. św. Macieja. Prośby jego zostały wysłuchane i w 1724 r. został cudownie uzdrowiony z paraliżu i ślepoty. Wiadomość o tym wydarzeniu szybko rozniosła się po okolicy, co zapoczątkowało wielki ruch pielgrzymkowy w to miejsce, a na wzgórzu, zwanym od tej pory „Świętym”, powstała drewniana kapliczka, w której umieszczona została Cudowna Figura Matki Bożej.W 1812 r. prawowitym właścicielem Osobowic wraz ze Świętą Górą został znany wydawca i księgarz wrocławski Jan Bogumił Korn. Wokół świętej Góry ustawiono nowe Stacje Drogi Krzyżowej (wcześniejsze drewniane uległy zniszczeniu).
W 1822 r. nowy właściciel wybudował nową, murowanej kaplicę, przeznaczając jej podziemia na mauzoleum rodziny Kornów. Pierwsza uroczysta Msza Święta, odprawiona w nowej kaplicy p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, zbudowanej według projektu Karola Ferdynanda Langhansa (młodszego) autora m.in. projektu Opery Wrocławskiej oraz Kościoła p.w. Opieki Św. Józefa odbyła się 30 IX 1824 roku.W okresie II wojny światowej ruch pielgrzymkowy na Świętą Górę zamarł, aż do roku 1958 roku, kiedy to nastąpiło uroczyste przeniesienie z kościoła parafialnego figurki Matki Bożej do Kaplicy na Świętym Wzgórzu.
W kaplicy na Świętym Wzgórzu w okresie letnim (od maja do października), każdego 13-go dnia miesiąca, odbywają się nabożeństwa do Matki Bożej Fatimskiej z procesją wokół starej Drogi Krzyżowej, oraz msze święte niedzielne o godzinie 17.00.Do Lasu Osobowickiego można z łatwością dojechać autobusem miejskim nr 118 i 140. Autobus linii 140 zatrzymuje się pod samym Świętym Wzgórzem – przystanek Góra Kapliczna.
Chciałabym tam pojechać piękne miejsce. Tyle w tym wpisie ciekawostek i pięknych zdjęć kusisz